- səssiz-küysüz
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
səssiz — sif. və zərf 1. Səs çıxarmayan, səs çıxarmadan, asta(dan), yavaş(dan). Lakin <Nuriyyənin> balaca qəlbi səssiz, lal nəğmələr oxuyaraq məchul bir ümidlə yaşadı. İ. Ə.. O səssiz nəğmələri; Suların qucağından; Qopara bilsin gərək. B. V.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəfəki — (Cəbrayıl) səssiz küysüz. – Elə xəfəki getdim ki, heş kəs xəbər tutmadı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ailəvi — sif. <ər.> Ailəyə mənsub, ancaq ailəyə məxsus, ailəyə aid olan. Ailəvi məsələ. Ailəvi söhbət. Ailəvi qonaqlıq. – <Zübeydə xatun> xəlifə ərinin azğın eyşişrət məclislərində, əlbəttə ki, iştirak edə bilməzdi və . . o ərinin məhrəm,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sakit — sif. və zərf <ər.> 1. Bərkdən səslənməyən, yaxşı eşidilə bilməyən, asta, yavaş (gur, uca ziddi). Sakit səs. Sakit danışıq. – . . Teymur sakit bir səslə əmr etdi. H. Seyidbəyli. // Davasız, qalmaqalsız, qışqırıqsız, səs küysüz, həyəcansız.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sakitanə — z. <ər. sakit və fars. . . . anə> Sükut içərisində, səssiz halda, sakit vəziyyətdə, sakit sakit. Bu binanın sakitanə; Duruşunda nə hikmət var? B. V.. // Sakitsakit, hay küysüz, səssiz səmirsiz. Süzür sakitanə göylər gəlini; Uzadır qələmə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti